Problem łuszczycy dotyczy około 2% populacji światowej. Pomimo że przyczyny jej powstania nie do końca są zrozumiałe nowoczesne terapie dają nadzieję na uporanie się z nią. Specjaliści z kliniki Projekt Skóra z Warszawy w trakcie konsultacji dermatologicznej wyjaśnią Ci, w jaki sposób walczy się z tym schorzeniem.
W Projekt Skóra
znamy potrzeby każdej skóry
w każdym wieku.
W Klinice Projekt Skóra pomożemy Ci w dokuczliwym problemie łuszczycy
Wskazania:
zobacz efekty leczenia łuszczycy przed i po
POZNAJ PROPONOWANE PRZEZ NAS METODY LECZENIA łuszczycy
Leczenie łuszczycy
Nasilenie zmian, ich lokalizacja i sam przebieg choroby jest różny u każdego chorego. W dużej mierze objawy, jak i okresy remisji zależą od chorego i jego stylu życia. Natomiast samo leczenie łuszczycy jest procesem złożonym. Obejmuje działania profilaktyczne, stosowanie odpowiedniej pielęgnacji skóry, terapię miejscową bądź ogólną, a w szczególnych przypadkach nowoczesne leki biologiczne. W trakcie konsultacji dermatologicznej lekarz dobierze najkorzystniejszą w danym momencie terapię oraz zleci badania, jeśli będą konieczne.
Informacje o leczeniu łuszczycy:
⚬ fototerapia polega ona na ekspozycji ciała na światło ultrafoletowe wytwarzane przez specjalne lampy.
⚬ fotochemioterapia (PUVA) to połączenie leku światłouwrażliwiającego z promieniami UVA.
⚬ metotreksat – jest to najczęściej stosowany w łuszczycy lek cytostatyczny.
⚬ cyklosporyna – silnie działający lek immunosupresyjny. Ze względu na toksyczność lek ten jest wskazany głównie w przypadkach łuszczycy szczególnie rozległej i opornej na inne metody leczenia.
⚬ retinoidy – mają działanie teratogenne i z tego względu nie mogą być stosowane u kobiet w wieku reprodukcyjnym bez profilaktyki antykoncepcyjnej.
⚬ leki biologiczne stanowią one nową klasę preparatów działających na określone cytokiny biorące udział w immunopatogenezie łuszczycy.
Podawane są w iniekcjach podskórnie lub dożylnie. Biologiczne leczenie łuszczycy przeznaczone jest dla chorych z ciężką jej postacią.
Co to jest za choroba i co ją wywołuje?
Łuszczyca to choroba przewlekła i zapalna, charakteryzująca się specyficznymi zmianami chorobowymi na skórze. Ma podłoże autoimmunologiczne, dotyka około 1-3 proc. społeczeństwa. Atakuje około 2 proc. populacji w Europie i Stanach Zjednoczonych, natomiast w Azji i Afryce występuje rzadziej. W Polsce na łuszczycę choruje około 1 miliona osób. Choroba ta nie jest zakaźna, niestety często utrudnia chorym funkcjonowanie w społeczeństwie.
Łuszczycę wywołuje układ odpornościowy, który zamiast chronić, atakuje tkanki. Otóż, w przypadku zdrowej skóry, cykl życia komórek trwa ok. 26-28 dni. U osoby chorej, proces dojrzewania i obumierania tkanek trwa tylko 4 dni. Obumierająca skóra nie ma czasu na to, by złuszczyć się w naturalny sposób, bo natychmiast pojawiają się jej nowe komórki, stąd tworzy się warstwa zmartwiałej tkanki i bolesne dla chorego bruzdy.konieczne.
Rodzaje łuszczycy
Najczęstsze odmiany łuszczycy to:
⚬ łuszczyca zwyczajna,
⚬ łuszczyca krostkowa w dwóch postaciach – ogólnej i miejscowej, do której należy łuszczyca krostkowa dłoni i stóp,
⚬ łuszczyca uogólniona, obejmująca całą powierzchnię ciała i występująca wraz z temperaturą,.
⚬ łuszczyca stawowa, która jest przyczyną przewlekłego zapalenia stawów i przylegających do nich struktur.
⚬ łuszczyca paznokci powodująca, iż na płytce paznokci pojawiają się poprzeczne rowki i żółto-brązowe przebarwienia, paznokieć również może odwarstwiać się od łożyska.
Jakie są przyczyny łuszczycy?
Pomimo że na łuszczycę ludzie chorują już od wielu lat, to nadal nie wyjaśniono jednoznacznie przyczyn występowania tej choroby. Jako jedną z przyczyn zachorowań na łuszczycę, podaje się uwarunkowania genetyczne. Analiza zachorowańwykazała, że łuszczyca występuje często w obrębie rodziny. Wysokie wskaźniki uzyskano w przypadku analizy przypadków dzieci i rodziców, gdzie prawdopodobieństwo zachorowania dziecka na łuszczycę, gdy oboje rodzice chorują wyniosła aż 70 proc.
Drugą ze wskazywanych przyczyn jest podłoże immunologiczne i duże znaczenie odgrywają komórki Langerhansa, które zlokalizowane są w naskórku, a także limfocyty grasicozależne, limfocyty T.
Nie bez znaczenia są również pewne schorzenia, które mogą być czynnikiem wyzwalającym chorobę lub zaostrzającym jej przebieg.
Są to przede wszystkim:
⚬ infekcje wirusowe, takie jak ospa wietrzna, różyczka, bakteryjne,
⚬ infekcje wywołane przez zakażenie drożdżakami,
⚬ infekcje ostre i przewlekłe, np. angina paciorkowcowa i wirusowe, przewlekłe zapalenie zatok, nawracające zapalenie pęcherza i przydatków oraz pęcherzyka żółciowego,
⚬ przerośnięte migdałki,
⚬ próchnica.
Przyczyną mogą być również schorzenia metaboliczne np. cukrzyca typu 2, czy dna moczanowa.
Istnieją również inne czynniki zewnętrzne przyczyniające się do powstania łuszczycy. Należą do nich:
⚬ przewlekły brak snu,
⚬ wstrząs psychiczny lub silny stres,
⚬ mechaniczne uszkodzenia skóry,
⚬ niektóre leki, antybiotyki, np. tetracykliny, sole litu, betablokery, sterydy, interferon, leki hormonalne
⚬ palenie papierosów i nadużywanie alkoholu,
⚬ stosowanie nieodpowiednich kosmetyków,
⚬ brak higieny.
Warto jest również wiedzieć iż łuszczyca należy do chorób skóry, w których występują zaburzenia psychofizjologiczne, to znaczy obserwowana jest zależność pomiędzy wystąpieniem lub zaawansowaniem zmian skórnych a stanem psychicznym pacjenta. Doświadczany stres, przeżywane konflikty czy wewnętrzne napięcia, prowadzą do uruchomienia niekorzystnych zmian fizjologicznych w organizmie, w tym także do zmian patologicznych w obrębie skóry.
Objawy łuszczycy
Zmiany skórne u pacjentów są na ogół dobrze widoczne, a choroba atakuje zazwyczaj określone miejsca, przeważnie okolice kolan i łokci, dłonie i stopy, pośladki, a także owłosioną skórę głowy. Jej charakterystycznym i najczęściej zauważalnym objawem są czerwonobrunatne lub różowe wykwity na powierzchni skóry przypominające płaskie grudki, które pokrywają znaczne części powierzchni ciała. Są one wyraźnie widoczne na tle zdrowej skóry, ich powierzchnia jest drobnopłatowa, a w ich miejscu skóra nadmiernie się łuszczy, co powoduje występowanie tzw. blaszki łuszczycowej.
Kolejnym charakterystycznym objawem łuszczycy jest tzw. objaw Auspitza. Polega on na tym, iż skóra robi się wrażliwa, a jej potarcie powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych i kropelkowate krwawienie w miejscu, w którym zdrapane zostały łuski. W przebiegu choroby, pojawia się również tzw. objaw ostatniej łuski, polegający na stopniowym złuszczaniu i usuwaniu kolejnych łusek, pod którymi znajduje się gładka i różowa skóra.
Początkowe zmiany nie są rozległe, polegają na pojawianiu się drobnych, małych grudek, , które łuszcząc się tworzą wykwity skórne, o średnicy około 1-2 cm. Później zmiany , przekształcają się w zmiany duże, o średnicy zazwyczaj kilku centymetrów.W rzadkich przypadkach przy ciężkiej postaci łuszczycy obok grudek mogą pojawiać się krostki, wypełnione ropą.
Na paznokciach, łuszczyca najczęściej ma postać punkcikowatych wgłębień, które, bywają także pofałdowane, jak również występować na nich mogą pod płytką paznokciową, zmiany przypominające krople oleju.
U niektórych chorych, łuszczyca atakuje stawy – najczęściej palców rąk, kręgosłupa w odcinku szyjnym lub lędźwiowym oraz zwykle niesymetrycznie duże stawy, np. biodrowy, kolanowy czy barkowy.
Objawy łuszczycy obserwowane są również w niektórych przypadkach także w obrębie owłosionej skóry głowy. Włosy, jednak w przebiegu choroby pozostają niezmienione, a często nawet robią się zdrowe i bujne. Powodem tego jest fakt, iż mieszki włosowe są w trakcie łuszczycy bardzo dobrze odżywione, ponieważ naczynia brodawek skóry są rozszerzone.
Jak wygląda leczenie?
Łuszczyca jest chorobą przebiegającą z okresami zaostrzeń oraz remisji, i jak na razie nie ma możliwości całkowitego jej wyleczenia. Leczenie łuszczycy powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza dermatologa. U części chorych, wystarczające będzie leczenie miejscowe, polegające na usunięciu łusek łuszczycowych, zmniejszeniu stanu zapalnego i ograniczeniu namnażania się komórek skóry, natomiast łuszczyca o ciężkim przebiegu może wymagać leczenia ogólnego.
Leczenie miejscowe
Podstawą skutecznego miejscowego leczenia łuszczycy jest przede wszystkim usunięcie łusek, a następnie zahamowanie nadmiernej proliferacji naskórka. Do tego celu stosuje się:
⚬ preparaty keratolityczne, takie jak kwas salicylowy czy mocznik,
⚬ dziegcie – pochodne węgla kamiennego,
⚬ glikokortykosteroidy miejscowe,
⚬ analogi witaminy D3, takie jak kalcypotriol czy takalcytol dają one dobre efekty terapeutyczne przy mniejszych działaniach niepożądanych.
Jak leczyć łuszczycę głowy?
Leczenie łuszczycy głowy na początku, obejmuje zastosowanie leków złuszczających,z które usuwają białą łuskę. Najczęściej stosuje się do tego celu kwas salicylowy, mocznik i siarkę. Kolejnym etapem, jest zahamowanie procesu zapalnego przez użycie szamponów i płynów zawierających cygnolinę i pochodne witaminy D3. Aby zmniejszyć uciążliwy świąd towarzyszący łuszczycy głowy, zaleca się także przyjmowanie doustne leków przeciwhistaminowych.
Jak leczyć łuszczycę paznokci?
Leczenie łuszczycy paznokci jest procesem długotrwałym. Trudność w leczeniu łuszczycy paznokci polega na tym, iż bardzo często choroba ta występuje razem z grzybicą, która jest z kolei chorobą zakaźną. Podczas terapii, należy stosować leki zawierające witaminę A oraz witaminę D3. W leczeniu, stosuje się także preparaty, które zawierające pochodne mocznika, maści z kwasem salicylowym i kortykosteroidami. Skuteczne są również zabiegi fototerapii i fotochemioterapii PUVA, polegające na ekspozycji paznokcia na światło ultrafioletowe w połączeniu z lekiem światłouwrażliwiającym. Ważnym elementem leczenia łuszczycy paznokcia jest także odpowiednia dieta, która musi być bogata w kwasy omega-6 i omega-3. Zaleca się spożywanie ryb, migdałów i olejów a także winogron i cytrusów oraz czosnku.
Jak wspomagać proces leczenia łuszczycy?
W leczeniu łuszczycy, istotna jest także prawidłowa pielęgnacja. Skórę należy regularnie oczyszczać z łuszczącego się naskórka, a także nawilżać i natłuszczać, co pomoże złagodzić uczucie świądu. Pomocne będą dermokosmetyki na bazie moczniku, olejów roślinnych, alantoiny i parafiny.
Bardzo ważnym aspektem jest również właściwa dieta i unikanie produktów, które mogą wywoływać nasilenie objawów choroby, w szczególności żywności wysoko przetworzonej, niektórych rodzajów mięs oraz wędlin, tłustych i czerwonych, a także alkoholu.
Leczenie łuszczycy
w Warszawie
Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, która wymaga specjalistycznego leczenia. Najlepsi w swojej dziedzinie dermatolodzy z Projektu Skóra mają kompetencje do prowadzenia nowoczesnych terapii o wysokim profilu bezpieczeństwa i udowodnionej skuteczności.