Trądzik różowaty u dorosłych to przewlekłe zapalenie skóry twarzy, które objawia się zmianami na policzkach, nosie, brodzie i czole. Najczęściej w przebiegu schorzenia obserwuje się wyraźne zaczerwienienie skóry, rozszerzone naczynka oraz krostki i grudki. Jak dotąd nie ustalono dokładnej przyczyny występowania trądziku różowatego, ale wskazuje się na kombinację czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. w zależności od podtypu choroby leczenie obejmuje preparaty miejscowe, antybiotyki, retinoidy, a niekiedy również zabiegi laserowe. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy choroby i jakie domowe sposoby mogą być pomocne w leczeniu trądziku różowatego.
Spis treści
Trądzik różowaty – co to jest?
Trądzik różowaty (acne rosacea), to przewlekła choroba zapalna skóry twarzy, której dokładne przyczyny nie są jeszcze w pełni zrozumiałe. Choć u większości pacjentów promieniowanie ultrafioletowe nasila objawy trądziku różowatego. Dolegliwość charakteryzuje się falami nawrotów i remisji, co oznacza, że objawy mogą nasilać się, a następnie ustępować, ale zwykle nie znikają całkowicie.
Trądzik różowaty dotyczy niemal wyłącznie osób dorosłych po 25. roku życia. Znacznie częściej występuje u kobiet, szczególnie o jasnej karnacji. Typowe objawy to zaczerwienienie (rumień), poszerzone naczynia krwionośne, grudki i krosty zlokalizowane na policzkach, nosie, brodzie i czole. U niektórych pacjentów mogą również wystąpić objawy oczne.
Choroba może mieć wpływ nie tylko na wygląd skóry, ale również na samopoczucie i jakość życia pacjentów. Często towarzyszy jej uczucie niepewności z powodu trudności w maskowaniu objawów oraz frustracji związanej z przewlekłych charakterem dolegliwości.
Walka z trądzikiem różowatym wymaga całkowicie innego podejścia niż zwalczanie trądziku pospolitego. Dlatego w przypadku pojawienia się objawów zalecane jest skonsultowanie się ze specjalistą, który postawi właściwą diagnozę i będzie wiedział, jak leczyć trądzik różowaty.
Objawy trądziku różowatego
Trądzik różowaty to schorzenie, które manifestuje się charakterystycznymi zmianami na określonych partiach twarzy. Objawy mogą mieć charakter zróżnicowany,ale umożliwiają odróżnienie przypadłości od innych schorzeń skórnych.
Zaczerwienienie (rumień) koncentrujące się w środkowej części twarzy – na policzkach, nosie, brodzie i czole to najbardziej charakterystyczny objaw trądziku różowatego. Często towarzyszą mu teleangiektazje (poszerzone naczynia krwionośne) oraz grudkowo-krostkowe zmiany skórne. Pacjenci z trądzikiem różowatym często skarżą się również na podrażnienie skóry, uczucie pieczenia i palenia skóry.
W przebiegu trądziku różowatego skóra może reagować na różne czynniki zewnętrzne, takie jak kosmetyki, słońce czy zmiany temperatur.
Ze względu na niejednorodne objawy, wyróżnia się 4 główne postacie przypadłości:
- trądzik różowaty rumieniowy z widocznymi naczyniami krwionośnymi – najczęstsza postać choroby. Zmiany naczynioruchowe powodują stałe zaczerwienienie twarzy w obrębie policzków, nosa, czoła i brody. Na skórze widoczne są poszerzone drobne naczynia krwionośne,
- trądzik różowaty grudkowo-krostkowy – objawia się trwałym rumieniem oraz przejściowym pojawianiem się grudek i krostek. Zmianom towarzyszy często uczucie pieczenia i palenia skóry,
- trądzik różowaty przerostowo-guzowaty – postać z dominacją zmian przerostowych, którym często towarzyszy obrzęk twarzy i pogrubienie skóry (zwykle w okolicy nosa, ale również czoła, brody i policzków). Czasami dochodzi do zapalenia mieszków włosowych w obrębie zmian przerostowych,
- trądzik różowaty obejmujący oczy – postać z dominacją zmian w obrębie oczu. Zwykle towarzyszy jej zapalenie spojówek, a rumień pojawia się na powiekach i wokół oczu. W niektórych przypadkach rozwija się zapalenie gruczołów Meiboma, prowadzące do problemów z wydzielaniem łez i nawilżaniem oka.
Rzadką odmianą przypadłości jest ziarniniakowy trądzik różowaty, którego cechą charakterystyczną jest pojawienie się twardych grudek lub guzków w kolorze żółtym, brązowym lub czerwonym, które mają skłonność do bliznowacenia. Zmiany mogą pojawić się na niezmienionej i całkowicie zdrowej skórze.
Trądzik różowaty – początki
Pierwsze objawy choroby mogą być mylone z innymi schorzeniami skóry, takimi jak rumień czy trądzik pospolity. Początkowe objawy obejmują zwykle przejściowe (przelotne) zaczerwienienie na twarzy, które może wystąpić po spożyciu ciężkostrawnych potraw, alkoholu, ekspozycji na promieniowanie słoneczne lub w trakcie intensywnego wysiłku fizycznego. Dodatkowo pacjenci mogą zauważyć rozszerzone naczynia krwionośne (zwłaszcza na policzkach) oraz doświadczać pieczenia skóry przy codziennej pielęgnacji.
Trądzik różowaty – przebieg choroby
Trądzik różowaty jest schorzeniem przewlekłym i jego przebieg może być zmienny w zależności od pacjenta. Po początkowej fazie, w której dominuje rumień przelotny, choroba może rozwijać się dalej, a objawy utrzymują się coraz dłużej. Zaczerwienienie zyskuje długotrwały charakter, a na skórze mogą pojawić się zmiany w postaci grudek i krost, które różnią się od typowych wyprysków trądzikowych.
W miarę postępu choroby u pacjentów może dochodzić do zwłóknienia gruczołów łojowych i przerostów, (zwłaszcza w obrębie nosa). Niekiedy rozwija się również zapalenie mieszków włosowych. W niektórych przypadkach trądzik różowaty może wpływać na oczy, powodując objawy takie jak zaczerwienienie, pieczenie i łzawienie.
Ze względu na możliwość powstania utrwalonych zmian skórnych trądzik różowaty należy leczyć z pomocą specjalisty. Profesjonalne preparaty farmakologiczne pozwalają zmniejszyć objawy i podrażnienia skóry.
Przyczyny trądziku różowatego
Chociaż dokładne przyczyny trądziku różowatego nie zostały w pełni wyjaśnione, przyjmuje się, że dolegliwość powstaje w wyniku zaburzeń naczynioruchowych i immunologicznych. Dodatkowo uwzględnia się również:
- predyspozycje genetyczne – trądzik różowaty często występuje w obrębie rodziny,
- czynniki środowiskowe – przede wszystkim promieniowanie ultrafioletowe, ekstremalne temperatury, spożywanie ciężkostrawnych potraw, alkoholu, kawy, czy czekolady mogą nasilać lub wyzwalać objawy przy trądziku różowatym
- stan psychiczny – nadmiar emocji lub przemęczenie może wywoływać objawy przypadłości,
- choroby autoimmunologiczne – cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, celiakia, czy choroby tarczycy często współwystępują z trądzikiem różowatym,
- zaburzenia hormonalne, infekcje (np. występowanie opryszczki wargowej), łojotok – mogą wpływać na zmiany skórne i zdarza się (choć rzadko), że stanowią jedną z przyczyn schorzenia.
Diagnostyka trądziku różowatego
Diagnostyka trądziku różowatego opiera się głównie na badaniu klinicznym oraz analizie historii choroby pacjenta. W procesie diagnostycznym lekarz bierze pod uwagę:
- wywiad medyczny – pozwalający wykluczyć inne przyczyny dolegliwości (np. reakcję alergiczna) lub schorzenia skóry (rumień).
- charakterystyczne objawy trądziku różowatego – zaczerwienienie, rozszerzone naczynka krwionośne (głównie trądzik różowaty na policzkach), grudki i krosty, występujące w określonych częściach twarzy.
Trądzik różowaty – jak się go pozbyć?
Trądzik różowaty jest schorzeniem przewlekłym, które wymaga odpowiedniego leczenia. Wybór metody zależy od postaci choroby i stopnia nasilenia zmian.
W najczęstszej postaci tj. rumieniowej z widocznymi naczynkami krwionośnymi, stosuje się zwykle leczenie miejscowe. Głównie wykorzystuje się preparaty zawierające metronidazol, kwas azelainowy, sulfacetamid sodowy oraz nadtlenek benzoilu. Miejscowe środki farmaceutyczne pozwalają zwykle zminimalizować postęp choroby. W przypadku nadkażeń bakteryjnych miejscowo stosuje się również erytromycynę, klindamycynę lub tetracyklinę.
Podobne metody stosuje się również w innych postaciach choroby, choć niekiedy w przypadku zmian grudkowo-krostkowych istnieją wskazania do ogólnego leczenia trądziku różowatego. Wówczas stosuje się antybiotyki doustne: tetracykliny lub makrolidy.
Jeśli stosowane metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów lekarz może zalecić stosowanie retinoidów (izotretynoiny) lub skorzystanie z terapii laserowej.
Klinika Projekt Skóra w Warszawie oferuje leczenie trądziku różowatego za pomocą lasera. Zabieg wspomaga proces regeneracji skóry i zapobiega powstawaniu nowych zmian.
Należy pamiętać, że skóra z trądzikiem różowatym wymaga specjalnej pielęgnacji, dlatego zaleca się stosowanie dermokosmetyków do skóry wrażliwej oraz unikanie kosmetyków drażniących i czynników wyzwalających zmiany.
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące trądziku różowatego.
Czy trądzik różowaty można wyleczyć?
Trądzik różowaty to zapalna choroba skóry, którą trudno jest wyleczyć całkowicie. Stosowane preparaty lecznicze ograniczają rozwój trądziku różowatego i zmniejszają widoczność zmian, ale istnieje wiele czynników wpływających na ich ponowne pojawienie się, dlatego ryzyko nawrotów jest stosunkowo wysokie.
Jak wyleczyć trądzik różowaty?
Leczenie przypadłości wymaga konsultacji z dermatologiem. W większości przypadków na trądzik różowaty stosuje się leki miejscowe, a czasem również preparaty doustne i laseroterapię. Ważne jest unikanie czynników wyzwalających nawroty choroby i odpowiednia pielęgnacja skóry.
Czy można mieć trądzik różowaty na plecach?
Nie, charakterystyczną cechą przypadłości jest występowanie zmian w określonych partiach twarzy: trądzik różowaty na brodzie, policzkach, nosie i czole.
Z jakimi chorobami współistnieje trądzik różowaty?
Trądzik różowaty może współistnieć przede wszystkim z chorobami autoimmulogicznymi, takimi jak: cukrzyca, celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby tarczycy i inne schorzenia wpływające na zaburzenia hormonalne. Ponadto trądzik różowaty występuje często z nadciśnieniem, alergiami i chorobami metabolicznymi i gastroenterologicznymi.
Czy możliwy jest trądzik różowaty u nastolatków?
Przyjmuje się, że trądzik różowaty rozwija się zwykle dopiero po 25. roku życia (najczęściej u koniet w okolicach 40.). U nastolatków powszechny jest trądzik pospolity, tzw. młodzieńczy.
